Urodził się 24 września 1901 roku w Olechnowiczach. Studia zaczynał w Moskwie, a po powrocie na terytorium Polski, kontynuował kierunek medyczny na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Z Zakładem Anatomii Prawidłowej jako wolontariusz związał się już podczas studiów, później zostając starszym asystentem i następnie adiunktem. Co ciekawe, w 1931 roku brał udział w badaniach i pracach konserwacyjnych szczątków króla Aleksandra Jagiellończyka, Elżbiety Habsburżanki i Barbary Radziwiłłówny, których wyniki ogłosił podczas Zjazdu Polskich Antropologów. Po wojnie był członkiem zespołu tworzącego Zakład Anatomii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po uzyskaniu habilitacji w 1947 roku objął kierownictwo Katedry Anatomii Prawidłowej i Topograficznej Akademii Lekarskiej w Gdańsku, gdzie rok później został równolegle kierownikiem Oddziału Stomatologicznego i otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. Po przeprowadzce do Warszawy w 1950 roku, został mianowany kierownikiem Katedry Anatomii Prawidłowej i Topograficznej Akademii Medycznej, w której wprowadził niezbędne zmiany organizacyjne, co przyczyniło się do jej rozwoju i usprawnienia. Zainteresowania naukowe opierały się głównie na morfologii układu żylnego, cechach anatomicznych i fizjologicznych organizmu, cechach morfologicznych dziedziczonych przez bliźnięta W 1929 roku zdobył tytuł doktora wszechnauk lekarskich.