Rysunek Leonarda da Vinci „Człowiek Witruwiański datowany jest na około rok 1490. Jego autor przedstawił na papierze, za pomocą ołówka, nagą postać mężczyzny w dwóch nałożonych na siebie pozycjach z rozstawionymi rękami oraz nogami i jednocześnie wpisaną w okrąg oraz kwadrat. Rysunek nawiązuje do traktatu De Architectura (powstał pomiędzy 30 a 15 r. p.n.e), opracowanego przez słynnego rzymskiego architekta Witruwiusza. W tym antycznym dziele omówiono ludzkie ciało w kontekście poszukiwania doskonałych proporcji, co zwróciło uwagę Leonarda zafascynowanego anatomią człowieka. Da Vinci uważał, że funkcjonowanie ciała ludzkiego można porównać do działania mikrokosmosu na tle wszechświata. Na tej zasadzie zestawiał np. szkielet człowieka ze skałami planety, a działanie płuc podczas oddychania z odpływami i przypływami oceanów. Rysunek Człowieka Witruwiańskiego jest przechowany w weneckiej Gallerie dell’Accademia i bardzo rzadko prezentuje się go na pokazach czasowych.