Większość wczesnych podrecznikow anatomii skupiała swoją uwagę na białym męskim ciele, ciala inne niż białe nie były uważane za odpowiednie modele dla publikowanych atlasów medycznych. Jedynym znaczącym wyjątkiem był irlandzki artysta, anatom i zarazem chirurg, Joseph Maclise i jego atlas „Surgical Anatomy”, opublikowany po raz pierwszy w 1851 r. z 35 częściowo kolorowymi litografiami, (drugie wydanie z 1856 r., zawieralo 52 grafiki). Jedna z nich przedstawia czarnoskorego Anglika i jest zatytułowana „Przekroj tułowia siedzącego czarnego mężczyzny, ukazujące główne naczynia krwionośne ”
N.H. Jacob, J.M Bourgery „Traité complet de l’anatomie de l’homme comprenant la médecine opératoire…”, 1831
Przykład XIX-wiecznych praktyk chirurgicznych. Ilustracja z francuskiego atlasu anatomicznego „Traité complet de l’anatomie de l’homme comprenant la médecine opératoire” zatytułowana „Metody amputacji ramienia i przedramienia”, atlas jest dziełem francuskiego ilustratora medycznego Nicolasa Henri Jacoba oraz lekarza i anatoma Jean-Baptiste Marca Bourgery’ego i powstał w latach trzydziestych XIX wieku.
E. Simonet, „Anatomia serca”, 1890, Museo de Málaga
Kiedy Enriqe Simonet odwiedził Rzym pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku, chciał namalować coś, co uchwyciłoby ducha postępu naukowego. Odwiedził kostnicę, gdzie lekarz przeprowadzał sekcję zwłok młodej kobiety znalezionej w Tybrze. W 1890 roku namalował obraz na podstawie swojej wizyty i nazwał go „La Autopsia” (Autopsja), zmieniony później na „Anatomia Serca”. Nie wiadomo kim była piękna kobieta wyłowiona z Tybru – przyjmuje się że była prostytutką ale nie ma na to dowodów. Na obrazie widać szereg kontrastów – młodość pięknej kobiety i starość lekarza – patologa przeprowadzającego sekcję jej zwłok. Życie i śmierć, czerń i biel. Artysta bardzo realistycznie namalował obraz, który pokazuje wartość ludzkiego ciała dla nauki. Jednak wydaje się że lekarz jest całkowicie obojętny na śmierć młodej kobiety i traktuje ją jedynie jako źródło organów do pracy naukowej.