Bez wątpienia najbardziej kontrowersyjny atlas anatomiczny w historii medycyny. Jego autorem był austriacki anatom i rektor Uniwersytetu Wiedeńskiego Edouard Pernkompf (1888-1955). Do współpracy zaprosił czterech artystów, którzy odpowiedzialni byli za przygotowanie materiału ilustracyjnego. Początkowo, w latach 1937-1941 powstały dwa tomy publikacji poświęcone odpowiednio ogólnie anatomii i mięśniom brzucha, miednicy i kończyny miednicy. Album słynął z niezwykle pięknych, kolorowych rysunków i z naukowego punktu widzenia był naukowym arcydziełem. Cieniem na jego ocenie położyła się przynależność Pernkompfa i jego asystentów do partii nazistowskiej, co objawiało się w samym albumie podkreślaną w wielu miejscach symboliką nazistowską. Jeszcze większą polemikę wzbudziło wykorzystywanie do sekcji ciał ofiar II wojny światowej i ideologii nazistowskiej. Po zakończeniu wojny Pernkopf przez kilka lat przebywał w więzieniu alianckim, po czym powrócił do pracy nad kolejnymi tomami atlasu. W 1952 r. opublikowano trzecią część, poświęconą głowie i szyi, natomiast czarta ukazała się już po jego śmierci. W sumie w drugiej połowie XX w. atlas Pernkopfa wydano w pięciu wersjach językowych.