Pablo Picasso, Panny z Awinionu, 1907, Museum of Modern Art w Nowym Jorku

 

Źródło: Flickr.com

Obraz Picassa pt. „Panny a Awinionu” stał się ze względu na swój nowatorski styl kluczem do świata sztuki nowoczesnej. Spopularyzował także nowy kierunek w malarstwie zwany kubizmem, którego hiszpański malarz był jednym z inicjatorów. Przedstawione przez Picassa tytułowe panny to prostytutki z jednej z barcelońskich ulic. Ukazane w zgeometryzowanej formie, w różnych pozycjach wyglądają jakby były zdeformowane. Nie ma mowy tu o eksponowaniu piękna czy brzydoty, dynamika nałożonych na siebie płaszczyzn, spotęgowana kolorystyką w tonacji różu i czerwieni wywołuje raczej wrażenia dzikości i namiętności. Twarze kobiet przypominają maski, artystę inspirowały bowiem dzieła dawnej sztuki afrykańskiej i iberyjskiej. Odejście od wielowiekowej tradycji malarskiej przejawia się również w rezygnacji z perspektywy i drugiego planu. Ciało człowieka od tej pory już nigdy nie będzie wyglądało tak samo w sztuce nowoczesnej. Wraz z tym dziełem powstała nowa rzeczywistość malarska. Co ciekawe, w szkicach przygotowawczych do ”Panien z Awinionu” pojawiała się postać studenta medycyny trzymającego w dłoniach czaszkę, co wzmacniało alegoryczny wymiar obrazu i nawiązywało do symboli vanitas.