Urodził się 3 sierpnia 1884 roku w Warszawie. Studia zaczynał na kierunku antropologii w Zurychu, gdzie w 1907 roku obronił doktorat filozofii z zakresu antropologii. Kontynuował naukę na uczelniach w Bonn, Getyndze i Heidelbergu, otrzymując w 1912 roku tytuł doktora nauk medycznych. We Lwowie uzyskał habilitację z anatomii i antropologii, wiążąc się z Uniwersytetem Lwowskim jako wykładowca anatomii prawidłowej i topograficznej. W 1915 roku był zaangażowany w organizację Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie prowadził Katedrę Anatomii Prawidłowej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego., a gdzie dwa lata później został profesorem. Wykładał również anatomię w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, ale ze swoimi wykładami jeździł praktycznie po całym świecie. Zalicza się go do pionierów antropomorfologii części miękkich, a w zakres tych zainteresowań wchodziły również badania porównawcze z ortopedii i rehabilitacji narządów ruchu. W swojej karierze naukowej zajmował się także osteologią i syndesmologią, a także badaniami porównawczymi antropologicznymi nad budową stopy ludzkiej w różnych warunkach naturalnych. Wiele jego badań ukazało się drukiem. Był członkiem wielu organizacji, m.in. Towarzystwa Lekarzy Zdrojowych, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Polskiej Akademii Umiejętności, Związku Hallerczyków czy pełniąc służbę w Legionach Polskich. Podczas II wojny światowej należał do Armii Krajowej i pracował w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie a także w punktach opatrunkowych. Zginął 15 września 1944 roku w Warszawie. Odznaczony medalem Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata.